Президент чй гуна — мушовираш намуна

А. Раҳимзод (шаҳри Хоруғ)

Замоне ки аз ҷаласаи солонаи ҳукумат ва ё ба қавли ҳамандешон «президент-шоу» лаҳзаҳои титу пит кардани кадрҳои ҳукуматро тамошо мекардам, шунидани ба вазифаи нав таъин кардани Муҳаббатшо Рӯзадоров маро моту мабҳут сохт. Сари андешаи он рафтам, ки вой бар ҳоли илми тоҷик ва дар ҳақиқат ҳам арзандатарин олимоне, ки ба душвориҳо нигоҳ накарда, ҳанӯз ҳам бори гарони илмро мекашанд, агар чунин шахс сарпарасти онҳо гардад. Ин шахсест, ки худ дар тӯли 30 сол дар донишгоҳ гӯё дарс дода, (дар асл файласуфатарошй карда), натавонист ҳадди ақал рисолаи номзадӣ ҳимоя кунад, имрӯз аз боби илму технологияи муосир ба Президент машварат медиҳад.

Нокомиҳои ӯ дар илм чунон ба ҷону дилаш зад, ки роҳи дигарро пеш гирифт. Аз ин баъд дар ҳар маъракае бо овози ҷарангдораш матнҳои навиштаи дигаронро нарезондаю начаконда мехонд. Боре бахт ба рӯяш тобид, ки дар як ҷамъомади ҷашни худи Ҷаноби олӣ ширкат дошт. Ба президент, ки худ нисфи умраш барандаи ҷамъомадҳо буда, маъкул афтод ва зуд аслу насабашро пурсида, худи ҳамон лаҳза аз рӯйи демократияи тоҷикӣ ба вазифаи муовини раиси ВМКБ ӯро таъин кард. «Ин давра хуб давра», гӯён Рӯзадоров дар тӯли каме бештар аз як сол аз ин мавқеият истифода (дар асл сӯистифода) карда, дар ин муддати кӯтоҳ аз ҳисоби сохтмони беморхонаи вилоятӣ ва чандин мактабҳо барои худ як хонаи пурҳашамати сеошёна бо ҳавлӣ ва гараж сохт. Бояд гуфт, ки то ин замон ӯ бо оилааш дар як ҳуҷраи хобгоҳи Донишгоҳи Хоруц мезист. Ба қавли худи ӯ ки мақоли маъмулро тацйир дода мегӯяд, «Президент бтата- метата» амал мекунад.

Ҳоло маълум нест, ки то чанде президент ӯро дар атрофи худ нигоҳ медорад, вале аниқ аст, ки таи ин муддат ба соҳаи илми бе ин ҳам дар вазъи душвор қарор дошта боз як зарбаи дигар мерасад. Вале чи ҷойи таассуф, ки ба қавли маъмул Падар чӣ гуна- писар намуна. Дар ин сохтор ба касони ғайр (доно ва ватандӯст) ҷой нахоҳад буд, то замоне, ки …

Нописандии Би-Би-Сй кори эронихои он аст

Хануз аз сарварони Би-Би-Сй посухе ба номаи ман наомадааст ва шояд хам наояд. Аммо як рохи дигари баёни андеша боз гашт, ки торнигор ё веблоги сардабирони ин расона аст ва бояд номахоро ба он низ фиристод. Бахусус, ки сардабирон бо ифтихори тамом мегуянд, телевизиюни нави Би-Би-Сй барои Эрон, Афгонистон ва Точикистон (!) аст, ки чамъан 100 миллион бинанда доранд.

Сармояе, ки Вазорати умури хоричии Британия барои ин телевизиюн дар шакли грант ва кумакхо медихад аз 15 миллион паунди инглисй иборат аст ва ин маблаг аз он чо хисоб шудааст, ки расонаи нав ба чунин теъдоди бузурги форсизабонон нигаронида шудааст. Агар точиконро аз ин номгуй хазф кунанд, шояд сармояи камтаре ба он расад.

Интизори посух хастам ва номахои навро ба форуми веблоги Сардабирони Би-Би-Сй низ мефиристам. Онхо чй мекарда бошанд? Шояд боз хамон сарварони эронитаборро даъват кунанд ва машварат бипурсанд? Аслан чаро аз се сарвари ин расона яке бояд точик набошад? Хмммм, магар дар наздик ба 20 соли пахши барномахои родиюии Би-Би-Сй ин бародарон точикеро гузоштанд, ки дар Буш-хауз реша бигирад ё ба курсии раёсате бирасад? Баракс точиконеро, ки метавонистанд, ба онхо ракобат кунанд ё берун ронданд ё намегузоранд, пое аз Душанбе ба суи Лондон биниханд. Танхо онхое «комёб» мешаванд, ки сари хам ва лабони баста дошта бошанд.

Дустони эронии мо вакте сухан аз точикон равад, хамеша посухи омода доранд. Онхо моро дар русгарой, шуравипарастй, махалбозй, бехунарй ва даххо чурми дигар муттахам хоханд кард. Хеле кам эронихоеро дидаем, ки бо вучуди кумакашон ба мо, точиконро бо худ баробар шуморанд. Афгонхо кайхо аз афсонахои ширини эронихо дил кандаанд ва дар хар кучо аз хакки халоли худ дифоъ мекунанд. Онхо ба пайравй аз Мавлонои Балх мегуянд, «хамдилй аз хамзабонй бехтар аст.» Шояд моро хам зарур аст панба, эъ мебахшед, пахта аз гуш бикашем? Ё хамон русгароии мо бехтар асту аз русхову киргизу казоку узбакхои худмон намонем. Факат маълум нест, кадом рох ба Туркистон аст, оне ки бародарони эронии мо мераванд ё мо меравем?..

Ба Точикистони азизу нозанини мо овоз дихед!

Чандест, ки дар як торнамо раъйдихии истифодабарандагони интернет ба кишвархои гуногуни чахон идома дорад. Бо талошхои як дусти мо номи Точикистон дар кутохмуддат аз охири руйихат ба чои 12 баромад.
 

Аммо фикр намекунед, ки ин кам аст? Магар намехохед, ки ватани азизу беназири мо дар чойи аввал бошад? Медонам, точик дар хар гушаи олам бошад хам, Точикистони азизу нозанинашро дуст медорад ва хеч кучои дунёро бехтару зеботар аз Точикистон намешуморад.

Бигзор, зиндагй дар он чо имруз хуб нест, бигзор мансабдоронаш окилу варзида нестанд, бигзор чойи кору даромади арзанда вучуд надорад, бигзор кадри инсон дар ин мулк ба як пашизи сиёх баробар шудааст, аммо чизе ки хаст, ватани мост. Ин хама мегузарад, Ватан мемонад. Пас овоз дихед барои он ки Точикистони нозанини мо ба чойи аввал барояд. Бигзор хама бинад, ки чй хел мо ватанро дуст медорем! Хама бубинад, ки мо муттахиду сарчамъ ва якпорча хастем!

Чаро сари моро буриданд?

Русҳо мақоли машҳури худро иваз мекунанд. Пештар мегуфтанд, «худиро бизан, то бегона битарсад», акнун мегӯянд, «сари тоҷикро бибур, то бегонагон битарсанд!» Онҳо фаҳмиданд, ки тоҷикон бепаноҳтарин ва бесоҳибтарин махлуқҳои ҷаҳонанд. Ва мешавад, аз онҳо истифода кард, то ҳувияти миллии худро нишон дод ва ба «майдамиллатҳо»-и дигар паём фиристод.

Иттифоқан, онҳо ин сабкро аз ҳукумати Тоҷикистони кунунй омухтанд. Ин ҳукумат мардуми худро маҷбур кард, ки ба ҳама гуна зулму истибдод нисбаташ бардавор одат кунад ва бо сари хам ҳама гуна таҳқиру тавҳинро бипазирад. Ин ҳукумат рӯҳи мардумро шикаст ва халқро ба беномусй одат дод. Бенангй як миллатро аз боло то поён фаро гирифтааст. Тамоми расму ойин ва хосияти миллии тоҷикон дар натиҷаи барномаҳои махсуси ин ҳукумат аз мағз ва дили тоҷикон шуста шуд.

Гумон макунед, ки ҳадаф аз ҳамла ба манзили Сӯҳроб Лангариев як тасодуф буд. Чунин «наркобаронҳо» дар ҳамаи ноҳияҳои Тоҷикистон ҳастанд. Вале насаби Лангариев муҳим буд. Фикр накунед, фишор ба тазоҳуркунандагони Бадахшон танҳо барои хомӯш кардани эътироз буд ё ҳамлаи аблаҳона ба Рашт барои пешгирӣ аз афзоиши ҷинояткорӣ. Мақсад як чиз буд — несту нобуд кардани ҳама гуна рӯҳияи истиқлолият ё ҷасорату матонат. Натиҷа — сарбурии муҳоҷири тоҷик дар Маскав.

Ҳоло шумо худ қазоват кунед, ки ҳукумати Тоҷикистон миллист ё зиддимиллӣ. Агар мехоҳед раъй бидиҳед (узр, ки ҳуруфи кириллӣ пазируфта нашуд):

 

Мо мардуми дарунпусида, зиштху ва пастсириштем?

Аз байни номахои тавхиномез ин якеро дар зери матлабе бахшида ба ЭШР мунташир кардам. Аз он ки маро «номард» гуфтааст, озурда шудам ва катъиян мегуям, ки номардие накардаам. Шояд ин бародар «номардй»-ро ба таври худ мефахмад. Танкиди ЭШР ба фикри у номардй аст. Аммо ман ки хеч, ин кас ба хотири химоят аз ЭШР тамоми халкро зери таъну маломат гузоштааст. Номаи вайро ин чо хам нашр мекунам, бигзор барои таърих ин чо бимонад ва хам агар касони дигаре фикри дигар доранд, ин чо бинависанд.

Ба сардабири Андеша!

Э, ту хам як номарди дигар. Агар рафта ба руи президент хамин масхараю маломатхота мекарди, мегуфтам марди. Дар як чо бофарогат нишаста, каси дигарро танкид кардан осон аст. Ку худат президент мебуди, чи кор мекарди? Чигуна ин кишвари факрзадаро аз бенавоию тихидасти мебароварди? Ягон пешниходот ё барномаи бехбудии ватан дори? Дар бадбахтии кишвар танхо президент гунахгор нест, тамоми чомеъаи Точикистон гунахкор аст. Чигуна инсон будани Эмомали Рахмона наслхои оянда казоват хохад кард, на ману ту. Аз суханони охирини Бозор Собир казоват кун. Хак бар чониби уст, ки мегуяд аз тамоми мардуми Точикистон безораст, чунки мо аз дарун пусидаем, зиштху ва пастсиришт гаштаем. Дар кучахои Душанбе мегардаму касе бо лахни хуб гап намезанад, суханони мардум бо дашному хакорати бадтарин омехтааст. Хама фиребгар, хама дуруя, хама паст, хама зишт. Э, вой бар мо. Садкаи фарханг шавем, садкаи номусу шараф шавем. Иззату эхтиром ба якдигар надорем.

Ин аст, номаи хамватани азиз, ки хак дорад, бо ман хамандеш набошад. Ва хатман мардум хам гунахкор аст, ки чунин рахбаронро тахаммул мекунад. Агар ЭШР-ро ба Гурчистон ё хатто Нигерия президент монед, як руз дошт намедихад. Лингаш аз осмон меояд. Ба мо — мешавад. Локин намешавад хамаи халкро паст зад. Хамон Бозор Собир, ки мегуяд, «инхо хама аз эзори Адолат баромадаанд,» низ фарде аз ин халк аст. Додочони Атовулло, Рахматилло Зоиров хам аз хамин халканд. Ман навишта будам, ки халки мо кавиирода, окил ва сабур аст. Чанд нафар хама чоро расво карда кишварро ба чанг намекашиданд, на ЭШР дар дунё маълум мешуду на ин хама бадбахтй пеш меомад. Мардумро дар чунон кафаси танг андохтаанд, ки шур хурда наметавонад. Магар онхое, ки дар Бадахшон садои эътироз баланд карданд, пасту зиштху ва беномус буданд? Занони точик, ки аз ноилочй ба Путин шикоят навиштанд, беномусанд? Хатлонихое, ки намехоханд, акди никохи духтарони точик ва хитоихоро ба кайд гиранд ва аз боло танбех мешунаванд, беномусанд?  Хучандихое, ки аз сардихои зимистони гузашта эътироз мекунанд ва ё онхое, ки дар ину он гушаи Точикистон «дод аз дасти фалак» мегуянду худро ба дор мекашанд, беномусанд? Раштихо, ки ба хамлаи тахкиромез бо истифода аз неруи ОМОН сар нафуроварданд, беномусанд? Агар онхо беномус бошанд, чаро ЭШР давон-давон ба Бадахшону Рашт рафт ва он «беномусон»-ро афв кард? Чаро хар мох ба Сугд меравад? Кист беномус? Халк магар он гурухи хурди шикамсеронанд, ки аз ЭШР худову пайгамбару шоханшох месозанд ё ба хар хол милёнхо нафаре, ки аз камтарин харакати онхо хамаи шумо ба изтироб меоед?

Аммо бародари хокимпарасту халкбадбин пурсиши хуберо матрах кардааст. Ку худат президент мебудй, чй кор мекардй? Вокеан худи ман хам дар ин андеша будам ва бовар кун медонам, ки чй кор мекардам. Фикру пешниходхоямро хеле ба зудй ин чо менависам, ки агар бо хамин камзарфию нодониям президенти Точикистон мебудам, аввал чй кор мекардам ва баъд чй кор. Аввал хамаи вазирону мансабдорони ришвахорро ба чои афви моликият ба зиндон мешинондам ва аз чавонони точик дар тамоми дунё бехтарин кадрхоро чамъ карда, хукумати пургайрат, аммо камшумор ташкил мекардам. Барои камтарин камбудй ба хеч мансабдор рахм намекардам ва чояшро ба касони сазовор медодам, катъи назар ки аз кадом махалли Точикистонанд. Барои 5 сол хама гуна форуму чамъомадхои байнулмиллалиро дар Точикистон ва хама гуна сафархои серодами хоричии худаму дигар мансадорон ба хоричаро манъ мекардам. Аз даромади заводи алюмин ба хар шахрванди Точикистон, ки накшаи муайяни аз кашшокй берун овардани худ ва ахли оилаашро дорад, то 100 хазор доллар карзи бедарсад медодам ва тамоми сохибкорони якка ё хусусиро аз хама гуна андоз озод мекардам. Фуруши пахта ва хама гуна махсулоти кишоварзиро ба дасти худи корандаву парварандаи ин махсулот медодам. Инхо чорахои фавкулодда. Боз андешахои дигар хам дорам. Дар баробари ин аз хамандешон хам ин пурсишро мекунам:

Агар Шумо президенти Точикистон мебудед, нахуст чй кор мекардед ва барои ислохи вазъият дар кишвар чй барномае месохтед?

Савол ба хама ва хамаи чавобхо ба истичнои оне ки дашному хакорат доранд, бетагйир нашр карда мешаванд. Бинависед, шояд ЭШР хам бихонаду ба инсофе биёяд ва номусе бикунад.

Зинда бошӣ, Маэстро Далери Назар!

Худро ба ҳар сӯ мезанам, то як чиптае пайдо кунам ва то 9 ноябр худро ба Маскав бирасонам. Зеро дар ин рӯз дар Маскав консерти Далери Назар мешавад. Чунин имкони нодирро набояд аз даст дод. Бовар дорам, ки ҳазорон нафар аз тоҷикон барои таронаҳои зебои ӯ ҷамъ хоҳанд шуд.

Имрӯз мо овозхонони зиёде дорем. Аксари онҳо хубанд, аммо ҷои Далери Назар ҷудост ва ҳанӯз касе ба пойгоҳи ҳунари волои ӯ наздик наомадааст. Вай солҳост, дар Тоҷикистон ба сар намебарад, аммо зиёд ба Душанбе сафар мекунад ва мегӯяд, лаҳзае набудааст, ки вай худро дур ё ҷудо аз Тоҷикистон ҳис карда бошад. Куҷое ки бошад, зинда бошад ва садояш дар ватан поянда!

Консерти Маскав оғози як раванди нав аст, ки марзҳои ҷуғрофиёии моро як сӯ мегузорад ва марзҳои фарҳангии моро ба саросари ҷаҳон паҳн мекунад. Дар ҷаҳони имрӯз бояд ба умеди марзҳои ҷуғрофиёӣ набуд ва қаламрави фарҳангу забону ҳунари худро ба ҳар чаҳор самт густариш дод. Дареғо, ки дар ҳамаи ҷаҳон аз чунин талошҳо ва афроде монанди Далери Назар ҳукуматҳо ҳимоят мекунанд ва агар ҳукуматҳо лода буданд, мардумон мадад мерасонанд. Дареғо, ки Далери Назар танҳост, ҳарчанд ба ин танҳоӣ ва беҳимоятӣ низ кори бузург ва мондагоре анҷом медиҳад.

Оромии пеш аз туфон ё туфони пас аз марг?

Ҳама ба митинг омодаанд, роҳи бехуне бояд чуст

Ватандор

Аҳзоби сиёсии кишвар комилан сокитанд. Ба чуз он ки Ҳизби сотсиал-демократи Раҳматилло Зойиров, ки мехост 8 апрели соли равон даст ба тазоҳур занад. Аммо ин митинг пас аз ҳафтоду як руз дар Хоруғ сар зад. Забонаи он бо дахолати ВКД-и кишвар хомуш карда шуд. «Ако»-и чумҳурй ваъда кард, ки ягон тазоҳуркунанда, аз чумла саркардагони он мучозот намешаванд. Аммо Шерафкани кишвар аз пеши худ алайҳи чаҳор тан саркардагони тазоҳур парвандаи чиной боз намуд. Бо пофишориҳои «Ако» парванда қатъ гардид.

Аммо ормони Раҳматилло Зойиров нашикаст. Хостаҳои у дар митинг пиёда нагардид. На 96 000 ҳектор замини фурухтаи Раҳмон баргардонида шуд, на ҳукумат пеши мардум пас аз сардиҳои бебарқиву бегазй узр хост, на Раҳмон 2 миллиарди ба Чин заминфурухтаашро ошкоро пеши мардум гуфт.

Муҳиддин Кабирй бошад, ҳар қадар бештар мехоҳад дар алоҳидагй нуфузи ҳизбашро нишон диҳад. Аз аксарият ҳамоишҳову эътирозҳои дастачамъонаи аҳзоби Точикистон дурй мечуяд. Ҳарчанд ягона вакил дар порлумони ношуди Точикистон аст ва аз ҳукумат ошкоро интиқод мекунад, дар бисёр мароҳили ҳассос Кабирй аз вокеъият канора мегирад.

Ҳизби демократи Точикистон бошад, бо талоши Масъуд Собиров имрузҳо сари калобаи худро гум кардааст. Ин ҳол бахши дигари ҳизбро низ мулзам кардааст, ки худро пайравони Муҳаммадрузй Искандаров меҳисобанд. Раҳматулло Валиев ва Чумъабой Ниёзов, ки чеҳраҳои намоёни ин ҳизбанд, натавонистаанд, ҳизби парокандаро ба ҳам оваранд.

Мирҳусейн Нарзиев низ мисли мурғи посухта бечоранол медавад. Аммо медонад, ки самараи кораш набуду нест. Бо дахолати ҳукуматиён ин ҳизб низ ба ду сангар чудо шуд.

Ҳизби ленинй, ки мурдаро монда туйхурй дорад, ба чойи он ки аз ҳукумат интиқод кунад, ба чойи он ки паҳлуи Раҳматилло Зойиров истода ҳамдастй намояд, аз ҳукумат хостори ҳайкалҳои бобои Ленинашро мекунад. Минбаъд низ ба халқу миллат ин ҳизб дар танҳой хидмате карда наметавонад.

Ҳизбҳои офаридаи давлат — аграрию ислоҳоти иқтисодй бошанд, танҳо дар қайди вазорати адлия ҳастанду халос. Ягон кас намедонад, ки аъзои ин ҳизбҳо чандтост.

Ҳизби Ваҳдат бошад, ба чуз табрикоти ҳамдигар дигар вақт умуман вучуд надорад.

Инак, ҳизби Э. Раҳмон. Ин ҳизб, ки номенклатураи ҳизби шуравии коммунистиро билкулл ба аъзогй пазируфтааст, танҳо номи дигар дорад. Аммо ҳама коргузорй мисли режими яккатози солҳои шуравист. Ин ҳизб як бурд дорад: тамоми фишангҳои хурданиву серраваған аз они уст. Касе аз дигар аҳзоб бо таври диплуматй суяш нигарист, бо мушт посух медиҳад. Аммо аъзои он садокат надоранд ва омодааанд, фардо узви ҳизбе шаванд, ки фарқ надорад, чй мехохад, аммо ҳоким бошад.

Кишвар лаби чарие қарор дорад, ки бо камтарин шамолаки қисмат фуру хоҳад рафт. Аз начоти он касе андеша намеронад.

Ватандорони азиз, кулли аъзои аҳзоби сиёсй! Мо дар танҳой алайҳи ин туда, ки сари хуроки нисфирузй хобашон мебарад, мубориза бурда наметавонем. Дар порлумони ношуди корношоям, ҳамагй ду курсй дорем. Боқй ҳамаашро ҳизби Амир Эмомалй хон дорост. Пас кулли манфиатҳои эшон ҳимоя мешаваду халос. Раҳматилло Зойиров ҳануз соли 2003 эътилофи ҳизбҳоро пешниҳод карда буд. Шумо нахостед, пиндоштед, ки Зойиров дар оянда нуфузашро ҳузури халқ баланд мекунаду шуморо мардум эътироф нахоҳанд кард. Ин иштибоҳи шумо буд, азизони ман, иштибоҳи нобахшидании шумо буд, ки дар азоби халқи азизи мо низ мучримед, пагоҳ дар пештоқи маҳшар ва таърих посух хоҳед гуфт.

Пас роҳи начот яктост: ИТТИҲОДи аҳзоб ва боқи беҳизбҳо. Итминон дорам, ки агар кулли аҳзоби кишвар дасти ҳам бигиранд, ҳафтоду ҳафт қабилаи ҳизби халқи демократй бо шумоён баробар шуда наметавонад. Ҳамаи мо ватандорем, ватане бо номи Точикистони азиз дорем. Напиндоред, ки кишварҳои дуру наздик дар кулли пасмондагиҳо танҳо Раҳмон ва дастаи уро гунаҳкор меҳисобанд. Эшон шуморо низ маломат доранд, ки сусттаринҳоед, сусттаринҳо!!!

Мардум интизори табаддулоти мусолиматомезанд. Интизори ҳукумати нав, ҳукуматдории комилан нав. Аммо ҳар яки аҳзоб мехоҳад дар алоҳидагй аробае бикашад. Зимистон дар пеш. Бебарқй аз он ҳам пештар. Пас чй бояд кард?

Муносибат ба Додочони Атовулло

Рустами Субхонй

Чаноби Атовуллоро ё шадидан бад мебинанд, ё бо тамоми дил дуст медоранд. Бархурди васатй гуё вучуд надорад. Танхо чаноби Точвар боре комилан бетарафона як су аз хукумат гилоя дошту суи дигар аз мардум ва аъмоли чаноби Атовуллоро «намакоби болои сухта» унвон кард.

Вале як дафъа ба ин биандешед, ки оё шахсияти чаноби Рахмон низ хамин гуна «бевасат» нест? Ё шадидан танкидаш мекунанд ва ё сарбахок задаву ба осмони хафтумаш мебардоранд. Шояд сиёсат аст, ки хамин гуна падидахоро ба вучуд меорад? Ва хам розй бояд шуд, ки хар дуи ин ашхос бартарй ва камбудихои хоси худро доранд.

Рахмон мегуяд, корхо хубанду хубтар мешаванд, Атовулло мегуяд, корхо баданду бадтар мешаванд. Аммо харду изхор медоранд, ки гами мардумро мехуранд. Яке барои он ки дар сари кудрат бокй бимонад, дигаре барои он ки ба сари кудрат биёяд. Пас дар нихояти амр, харду талабгори як чизанд. Харду хамдигарро хуб мешиносанд, вагарна харгиз Рахмон Атовуллоро чор соъат дар кабинеташ нигах намедошту сухбат намекард.

Хандасортарин амал аз «Ховар» баромад. Гуё мактубхои коллективонаи мехнаткашон дубора эхё гашт. Ин мактуб на бар зарари Атовулло, балки бар суди уст, ки акидахояшро мунташир ва таблиг мекунад. Лекин барои аксарият, шояд фарке байни ин ду нест. Ба истиснои он ки аксарияти сокит ба хар хол дар замири калб ба Атовулло ташаккур мегуяд, ки ба Рахмон фишор оварад — шояд ахвол бехтар шавад…

Дар кишвар дигар кадре намонд?

Ботур Косимй аз аёлати Вермонт, ИМА

Салом дустон!

Нахуст гуфтаниам, ки чанде пеш аз торнамои шумо бохабар шудам, хеле хушам омад. Сад ташаккур барои захмататон.

Барои ман хеле дарднок аст, ки имрузхо шохиди руз аз руз бадтар шудани вазъият дар Ватани азизам хастам, вале холо тавони чизе барои халли он карданро надорам. Хашми одам меояд, бовар кунед, вакте ки чавонону мардони донишманди Точик кам нестанд, хам дар дохил ва хам дар хорич аз кишвар, аммо онхо дар идораи давлат чалб нашудаанд.

Хангоме ки Сарвари давлат аз неруи нав, хуни нав, аз чавононе, ки донишу тачрибаи кишвархои пешрафтаи хоричиро омухтаанд, истифода кардан намехохад ё наметавонад, чи хочат ба гуфтанхои дуругини “Ман кадрро аз кучо меёбам? Дигар кадр намонд-ку”. Комилан бесаводону мансабдорони собикадори шурави ва шахсони бидуни хисси ватандусти холо кисмати миллати моро дар даст доранд. Дар чунин холат, хох нохох ягон минтака якум ба дод омада мехезад ва мо мебинем, ки Бадахшонамон имрузхо ба дод омада аст.

Сабабгорони чунин вазнинихои бар души миллати мо имруз бударо хам мо хама медонем. Худо накунад, ки косаи сабри мардум лабрез шуда хама боз ба куча набароянд, ки бо ин сатхи пасти донишу фарханги имрузаи мардуми мо, ки боз хам хукумат сабабгораш аст,
ба гайр аз шармандаги дигар ба чое намерасонад.

Факат мехохам аз чаноби Рахмон бипурсам, ки наход идора кардани як кишвари кучак ба монанди Точикистон хамин кадар душвор бошад? Наход дар 10 соли баъди чанг мо, ки худро ворисони Ориёну Сомониён мегуем, натавонем, ки мустакилона бе кумакхову карзхои хоричи давлати пешрафта дар Ватанамон сохта натавонем?

Агар у бовар надошта бошад, ман бовар дорам. Агар у аз ухдааш набарояд, ман медонам шахсоне, ки аз ухдаи ин кор ба хуби мебароянд. Бузургонамон насихат додаанд, ки чойро бехуда банд карда шиштан кори мардон нест, чойи мардон майдони далери аст, ки худро нишон дихиву бахри Ватан ва миллат чони худ, агар зарур шуд, нисор намои.

Хохиш мекунам, ки як мавзуе ба монанди “Оё идора кардани Точикистон ба нафъи миллати он кори мушкил аст?” кушоед ва андешахои худро инчунин иброз намоед. Ба ман хамин савол холо аз хама мухим ва шавковар аст. Эхтимол аз ин гуфтугузорхо касе бахраманд шуда, ба чаноби Рахмон бирасонад, ки чи кор ва чи хел кардан лозим аст.

Бо сипос ва эхтиром.

Эътирози рабудашуда

Рустами Субхонй

Занону пирамардон ва чавонону наврасон дар Хоруг бо норозигй аз амалкардхои давлат ва аз хиссиёти бесохибию беамниятй ва бегона мондан барои хукуматдорони худ даст ба тазохурот заданд. Бо талаби адл ва хакикат, бар зидди фасод ва дуруг чони худро ба хатар гузоштанд.

Аз часорати онхо 4-5 кумондони собики дорои гузаштаву имрузаи норушан барои худ истифода карданд. Ва вазири умури дохилии мамлакат низ бурде ба даст овард, ки бе хушунате гуруххои гайримасъулро халъи силох мекунад. Пас оё метавон гуфт, ки тазохуркунандагон дар вокеъ дастхуши фармондехони собик будаанд ва дар ин бозихо на чизе ба чуз аз пасманзар?

Эътирозро кй «hijack» кард? Фармондехони собик ё вазири хукумат? Идомаи кор ва окибати он чй хохад буд?